Fieuw. Ik zit op de sofa (again), met een vijfjarige Italiaanse bengel die in mijn oor zit te schreeuwen. Het is hier een drukte van jewelste. Zé, de verantwoordelijke overdag, switcht van Engels naar Portugees (als hij het tegen de Braziliaanse poetsvrouw heeft) en terug naar Penglish; hilarisch. Ik heb ook wel een beetje te doen met de man. Gisteren kwam de politie op bezoek (routineonderzoek, om te zien of alle papieren in orde waren) en vorige week had hij de ASAE over de vloer, de organisatie die zich bezig houdt met hygiëne.
Voor mij staat ondertussen een driejarig Italiaans jochie; met zijn linkerhands sorteert hij de damblokken, met zijn rechtervinger zit hij in zijn oor te peuteren. Indrukwekkend. Would make a nice drummer :)
Ik ben al thuis - had ik niet verwacht. Ik wist dat de oorspronkelijke les van deze middag verzet werd naar volgende week, maar dan veronderstelde ik ook dat die les van volgende week, op vandaag ging staan. Niet dus. De les van volgende vrijdag staat op donderdag (iemand nog mee?) met als resultaat dat we al om twaalf uur naar huis mochten.
Beetje zonde, want ik had zin in nog een dagje hard werken (ik heb nog maar net vrijaf gehad).
Twee in de cabine en twee teksten waarvan ik notities gemaakt heb - die twee laatste had ik trouwens al gedaan in de cabine, afgelopen woensdag. Nu snap ik waarom bepaalde leerlingen soms wel of soms niet in de les zitten. Ik volg gewoon ALLE lessen en dus krijg ik dus overlappingen voorgeschoteld.
Afgelopen nacht was een van de slechtste tot nu toe, qua slaap dan. De Denen maken een hels kabaal, niet alleen als ze wakker zijn maar ook als ze slapen. Eerst werd er nog wat nagepraat, daarna werd een bos omgezaagd. Ongelooflijk wat die kerels presteren - en dat in een kamer NAAST die van mij. IN die van mij ging het er niet veel beter aan toe: de Spaanse die boven mij lag, heeft volgens mij een certificaat in snurken-en-rochelen-in-een. Niet zo elegant voor een meisje, but then again, ik ben ook niet zo zeker dat het een meisje is. Ahum.
Deze morgen tien gestresste jiu-jitsu Denen op mijn bord. Letterlijk. Ze zagen me aan voor de verantwoordelijke van de hostel (of zoiets) en vroegen of ze een pistolet mochten meenenemen voor onderweg, aangezien ze blijkbaar hopeloos te laat waren voor hun jiu-jitsuwedstrijd. Euh, ja doe maar. Toen ik mijn lunch maakte, kwam een van de Denen kijken of hij een slablad kon pikken. Ik dacht het niet, vriend. Straks eens natellen hoeveel er nog in de zak zitten - dekselse Denen!
Na school geshopt voor verjaardagen en persoonlijk profijt en een halfuur in de zon gezeten. Ik geloof dat ik het beste moment van de dag heb gehad; de lucht is weer overtrokken.
Vanavond ga ik iets drinken met mijn klasgenoten - wel fijn dat ze me erbij betrekken. Dat mis ik wel in onze groep; optrekken als groep en samenwerken als groep. We zitten wel minder vaak samen per taal, dus dat verklaart wel een en ander. Hier zitten native Duitsers, Engelsen en Poolse leerkrachten, die allemaal Portugees verstaan. Bij ons is het een Belg, die verschillende talen spreekt. De prof bij ons moet zich dus op iedereen concentreren voor het Nederlands, terwijl in Portugal er per student een leerkracht is - well done.
Morgen naar Belem, nog wat foto's maken en pasteís de Belem eten.
Agora: trabalhar!
Kus
Voor mij staat ondertussen een driejarig Italiaans jochie; met zijn linkerhands sorteert hij de damblokken, met zijn rechtervinger zit hij in zijn oor te peuteren. Indrukwekkend. Would make a nice drummer :)
Ik ben al thuis - had ik niet verwacht. Ik wist dat de oorspronkelijke les van deze middag verzet werd naar volgende week, maar dan veronderstelde ik ook dat die les van volgende week, op vandaag ging staan. Niet dus. De les van volgende vrijdag staat op donderdag (iemand nog mee?) met als resultaat dat we al om twaalf uur naar huis mochten.
Beetje zonde, want ik had zin in nog een dagje hard werken (ik heb nog maar net vrijaf gehad).
Twee in de cabine en twee teksten waarvan ik notities gemaakt heb - die twee laatste had ik trouwens al gedaan in de cabine, afgelopen woensdag. Nu snap ik waarom bepaalde leerlingen soms wel of soms niet in de les zitten. Ik volg gewoon ALLE lessen en dus krijg ik dus overlappingen voorgeschoteld.
Afgelopen nacht was een van de slechtste tot nu toe, qua slaap dan. De Denen maken een hels kabaal, niet alleen als ze wakker zijn maar ook als ze slapen. Eerst werd er nog wat nagepraat, daarna werd een bos omgezaagd. Ongelooflijk wat die kerels presteren - en dat in een kamer NAAST die van mij. IN die van mij ging het er niet veel beter aan toe: de Spaanse die boven mij lag, heeft volgens mij een certificaat in snurken-en-rochelen-in-een. Niet zo elegant voor een meisje, but then again, ik ben ook niet zo zeker dat het een meisje is. Ahum.
Deze morgen tien gestresste jiu-jitsu Denen op mijn bord. Letterlijk. Ze zagen me aan voor de verantwoordelijke van de hostel (of zoiets) en vroegen of ze een pistolet mochten meenenemen voor onderweg, aangezien ze blijkbaar hopeloos te laat waren voor hun jiu-jitsuwedstrijd. Euh, ja doe maar. Toen ik mijn lunch maakte, kwam een van de Denen kijken of hij een slablad kon pikken. Ik dacht het niet, vriend. Straks eens natellen hoeveel er nog in de zak zitten - dekselse Denen!
Na school geshopt voor verjaardagen en persoonlijk profijt en een halfuur in de zon gezeten. Ik geloof dat ik het beste moment van de dag heb gehad; de lucht is weer overtrokken.
Vanavond ga ik iets drinken met mijn klasgenoten - wel fijn dat ze me erbij betrekken. Dat mis ik wel in onze groep; optrekken als groep en samenwerken als groep. We zitten wel minder vaak samen per taal, dus dat verklaart wel een en ander. Hier zitten native Duitsers, Engelsen en Poolse leerkrachten, die allemaal Portugees verstaan. Bij ons is het een Belg, die verschillende talen spreekt. De prof bij ons moet zich dus op iedereen concentreren voor het Nederlands, terwijl in Portugal er per student een leerkracht is - well done.
Morgen naar Belem, nog wat foto's maken en pasteís de Belem eten.
Agora: trabalhar!
Kus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten