Eerste dagje school zit erop - whoop whoop!
Met een klein hartje naar school vertrokken want ik had werkelijk GEEN idee van wat me te wachten stond.
Ik heb een kleine twintig minuten moeten zoeken naar de verantwoordelijke in kwestie van de EMCI in Portugal en toen ik hem gevonden had, bleek hij al een paar keer voor mijn neus te zijn gepasseerd in de gang. Typisch!
Thanks a lot for not saying anything, droge Britse peer.
Om elf uur een inleidende vergadering - vooral een reflectie van het voorbije semester dus voor mij weinig interessants. Ik heb de andere zes studenten wat bekeken: drie Portugezen, een Braziliaan, een Oostenrijkse en een Poolse.
Iedereen vertaalt naar zijn moedertaal, ik dus ook (gelukkig maar). Vandaag was het Engels, woensdag in het Frans. De Duitse prof beoordeelt mijn prestaties in het Nederlands - voor zover hij er iets van snapt. Hij geeft wel tips mee en soms geeft hij nog terechte opmerkingen. Ik neem mezelf ook op en luister dan naar het resultaat. Niet zo bijsterend vandaag - maar het is nog maar mijn eerste lesje sinds de vakantie (buiten een les Frans ergens vorige week na).
Ik ben heel blij dat het niveauverschil tussen België en Portugal niet supergroot is; niet qua beoordeling, noch qua tekstniveau.
Morgen pas les om twee uur maar 's avonds wel een groepswerk dat best kan uitlopen. Dan bereiden we allemaal een tekst voor (consec en simultaan); ik eentje in het Engels, de Portugezen eentje in het Portugees voor mij. Hoera, win-win situatie.
Donderdag geen les omdat de zaal bezet is (het enige lokaal met cabines en dat heeft soms lastige gevolgen) maar blijkbaar is dat een uitzondering. Ik zag op het schema voor volgende week dat het dan de hele week door les is.
Vandaag ook een paar nieuwe woorden geleerd, altijd interessant. Daar doen we het ook voor.
Ik let wel meer op om de salami-techniek toe te passen (korte zinnen, niet te moeilijk - hence de titel van dit stukje) en ook de Speech Repository (databank met speeches van EU-tolken die je kan gebruiken als oefening) en de bladvertalingen werpen hun vruchten af.
Vrijdag doen ze hier voor het eerst een vertaling van het blad (tradução à vista) dus op dat vlak heb ik een streepje voor.
Enige minpunt van deze dag: binnen in de lokalen is het even koud als buiten. Al de Portugezen die ik al gehoord heb ik de wandelgangen vandaag, hadden het over het koude weer. C'est la vie.
Maar niet voor de Portugezen blijkbaar.
Tot morgen, beebies!
M
Met een klein hartje naar school vertrokken want ik had werkelijk GEEN idee van wat me te wachten stond.
Ik heb een kleine twintig minuten moeten zoeken naar de verantwoordelijke in kwestie van de EMCI in Portugal en toen ik hem gevonden had, bleek hij al een paar keer voor mijn neus te zijn gepasseerd in de gang. Typisch!
Thanks a lot for not saying anything, droge Britse peer.
Om elf uur een inleidende vergadering - vooral een reflectie van het voorbije semester dus voor mij weinig interessants. Ik heb de andere zes studenten wat bekeken: drie Portugezen, een Braziliaan, een Oostenrijkse en een Poolse.
Iedereen vertaalt naar zijn moedertaal, ik dus ook (gelukkig maar). Vandaag was het Engels, woensdag in het Frans. De Duitse prof beoordeelt mijn prestaties in het Nederlands - voor zover hij er iets van snapt. Hij geeft wel tips mee en soms geeft hij nog terechte opmerkingen. Ik neem mezelf ook op en luister dan naar het resultaat. Niet zo bijsterend vandaag - maar het is nog maar mijn eerste lesje sinds de vakantie (buiten een les Frans ergens vorige week na).
Ik ben heel blij dat het niveauverschil tussen België en Portugal niet supergroot is; niet qua beoordeling, noch qua tekstniveau.
Morgen pas les om twee uur maar 's avonds wel een groepswerk dat best kan uitlopen. Dan bereiden we allemaal een tekst voor (consec en simultaan); ik eentje in het Engels, de Portugezen eentje in het Portugees voor mij. Hoera, win-win situatie.
Donderdag geen les omdat de zaal bezet is (het enige lokaal met cabines en dat heeft soms lastige gevolgen) maar blijkbaar is dat een uitzondering. Ik zag op het schema voor volgende week dat het dan de hele week door les is.
Vandaag ook een paar nieuwe woorden geleerd, altijd interessant. Daar doen we het ook voor.
Ik let wel meer op om de salami-techniek toe te passen (korte zinnen, niet te moeilijk - hence de titel van dit stukje) en ook de Speech Repository (databank met speeches van EU-tolken die je kan gebruiken als oefening) en de bladvertalingen werpen hun vruchten af.
Vrijdag doen ze hier voor het eerst een vertaling van het blad (tradução à vista) dus op dat vlak heb ik een streepje voor.
Enige minpunt van deze dag: binnen in de lokalen is het even koud als buiten. Al de Portugezen die ik al gehoord heb ik de wandelgangen vandaag, hadden het over het koude weer. C'est la vie.
Maar niet voor de Portugezen blijkbaar.
Tot morgen, beebies!
M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten