En toen waren we opeens met vier...

Hoera, de oudjes en broertjelief zijn afgelopen weekend op bezoek geweest! Vorige week had ik (opnieuw - ja ik weet het) een semana de estudo en na een weekje 'werken' was de komst van de familie zeer welkom. Zoals hierboven al vermeld (zie vorig artikel) waren de weergoden minder goed gezind en ze hebben hun beloftes dan ook niet gehouden (of mijn smeekbeden verkeerd begrepen), of toch maar half: regen, afgewisseld met een streepje zon (maar over het algemeen toch meer nat dan droog).

Wat hebben we zoal gedaan? Wel, aangezien het niet de eerste keer is dat ze in Lissabon zijn, moest ik dus iets origineler uit de hoek komen: zaterdagmiddag heb ik de buurt en het appartement getoond, zijn we iets gaan eten dicht in de "geburen", de verschillende pleintjes en de autovrije hoofdstraat nog eens afgewandeld (op aanvraag van de papa), met als eindpunt Praça de Commèrcio (Terreiro do Paço). 's Avonds in een typisch (typischer kan niet - alleen de fado ontbrak) restaurantje gegeten. Daarna met de broer nog op 'schok' geweest in Bairro maar de regen (!) heeft daar voortijdig een einde aan gemaakt. Zondag met kleine oogjes de boot op naar de overkant van de Taag; de Cristo Rei. Daar aangekomen gingen de hemelsluizen weer open, een domper op het fantastische zicht die je hebt op de 25 do Abrilbrug. Lekker lokaal gegeten en met een stralende zon (!!) terug de boot op. Bij aankomst in Lissabon werd er beslist van naar... Colombo (weet je nog, de grootste shopping mall van Portugal) te gaan! Of all places :)

Maar de trip bracht nog een aardige buit op: een slaapzak (op aanraden van de mama, tegen de koude die door de kieren en spleten van zowat elk huis in Portugal sluipt), een nieuw parfum en een paar warme en droge voeten.

's Avonds in de Chapito gegeten, een gezellig restaurantje met een schit-te-rend zicht op Luzboa.

Daarna zijn Emile en ik nog naar een kotfeestje geweest maar wegens het twijfelachtige (!!!) weer en overbevolking zijn we - wijselijk - naar huis terug gekeerd.

Maandagochtend heerlijk ontbeten in een all-in-one-pastelaria om de hoek en na het afzetten van de bagage in het hotel (Emile sliep bij mij) richting Oriente gespoord.

Daar net voor de stortbui (!!!!) het Oceanário ingedoken en toch wel bijna twee uur tussen de visjes doorgebracht (er zaten dan ook een paar serieus rare kwasten tussen). Gegeten in het shopping centrum maar niet zoals acht jaar geleden: deze keer hebben we de McDo's ingeruild voor een typisch(er) eethuisje (en ons moeder zag dat het goed was).

Teruggekeerd en in Baixa-Chiado, meerbepaald in het Brasileira Café (het Lissabonese equivalent van Café Majestic in Porto) nog een koffie en een pastel de nata gegeten (hetgeen op het verlanglijstje van de mama stond).

Daarna was het tijd om ze in een taxi te proppen en naar de luchthaven te sturen...

O tempo voa!

Maar ik heb genoeg foto's, klaaskoeken, muziek en chocolade om mijn saudades te 'mataren'.

En over drie weken zit ik al op het vliegtuig naar huis, om Kerst te vieren...

Liefs aan de Lammertyns

en tot gauw!

M