Er valt niet veel meer toe te lichten, aangezien de helft van de geplande actie al voorbij is.
Na het alleen thuiszitten, stond er voor mij (toch) nog een kort tripje op de agenda: Maastricht. Met mijn beste middelbaar-maatje heb ik 2 dagen sightseeing geboekt, met dank aan de Flair-pocket. Het concept lag al van paasvakantie vorig jaar te rijpen, maar wegens tijdsgebrek en te drukke agenda's is het er maar dit jaar van gekomen.
's Morgens vroeg de trein op, richting Brussel-Zuid en daarna verder naar Maastricht. Met een zelfgemaakt (lees: zelf samengesteld) ontbijt achter de kiezen en de eerste foto's op zak ingecheckt in ons hotelletje. 'Een derde generatie in het familiehotel Beaumont maakt van uw verblijf altijd een prettige ervaring.' En effectief, de Limburgse hartelijkheid slaat toe tot over de grens: vriendelijk en geïnteresseerd zonder daarvoor opdringerig te zijn. Na een grondige bestudering van de verschillende plannetjes (Capitool, de Weekend Knack, toeristenfolder en tips van beide ouderparen) de Sint-Servaasbrug overgestoken. Even moeite met zicht te krijgen op de buurten (we wilden ook niet te veel doen op de eerste dag, aangezien we er TWEE dagen zaten). Wat ons meteen opviel was hoe rustig het wel niet was op een maandagochtend. Winkels gingen maar open om 11u00 (als ze al open gingen), en de verloren zielen op straat waren allemaal van dezelfde soort: verbaasde toeristen (waaronder twee Waregemse chicks). Maar na de middag bloeide de stad helemaal open. Gezellige straatjes, leuke parkjes en de nabijheid van het water matchten perfect met het stralende zonnetje dat de terrassen deed vollopen. Na een middag stappen, torens beklimmen, boeken lezen, window shoppen en lokale lekkernijen proeven, beslisten we van de kamer eens te checken (bij de aankomst mochten we er nog niet in, enkel onze bagage werd opgevangen). De kamer was ze(k)er ok, ideaal voor met 2, voor 1 nachtje. Opgefrist en met een 'Maastricht aan tafel' flyer in de hand aan...euh...tafel geschoven. Méér dan genoeg gegeten en daarna nog een wandelingetje gemaakt door het nu verlichte centrum. Raar toch hoe een stad er zo anders kan uitzien in het (verlichte) donker...
Dag twee. Gedoucht en uitgecheckt staan we bij Bakkerij Steevens pistolets en ontbijtkoeken te kiezen. Joske is net niet opgegeten door een wesp die ook wel geïnteresseerd was in haar keuze koek en na veel gezwaai eet ze al lopend verder. Vandaag is zij ook gidse... 20 minuten is het gelukt van niet verkeerd te lopen, daarna heb ik het (bewust) weer overgenomen.
Deel twee is minder middeleeuws, hedendaagser. Plein 1992, de wijk Céramique, café Zuid, de Wilhelminabrug en Fiep Westendorp houden ons een dag zoet. Ook het studentenleven begint daar ruim op tijd. Twee weken (of zelfs meer) voor de start van het academische jaar, beginnen de dopen en bierbrasserijen. We kwamen een optocht tegen, waarbij elke studentenclub op haar 'partywagen' uit de bol ging. Met het mooie weer en het rijkelijk vloeiende gerstennat, beloofde dat een 'heus feessie' te worden. Politie was dan ook talrijk aanwezig. Hoera voor de blauwe arm der wet... of moet ik oranje zeggen?
Even pech bij het terugreizen: een bommelding in Luik legde alle treinverkeer dat over de grens moest (wij dus) plat. Lap, moet weer lukken. We kwamen twee meisjes tegen die in hetzelfde schuitje zaten en blijkbaar ook in hetzelfde hotel geslapen hebben. We vergelijken de stad 'en attendant des nouvelles'. Tegen zessen komt het verlossende antwoord, of eerder: de verlossende trein en wordt de reis verder gezet. Al bij al viel de vertraging goed mee. Leve het openbaar vervoer, onnozele grapjassen en de Belgische politie!
2 opmerkingen:
Nja, aan mij is inderdaad geen levende gps verloren gegaan, dus was het een wijselijk besluit dat jij Japgewijs met een ingebeelde paraplu in de lucht ons door Maastricht liet kuieren. Merci!
Oei! dat stukje over jou was ik vergeten... =)
het is de geste die telt he
Een reactie posten