Hola!
Na de vakantiejob bij het OCMW (zie vorig stukje) en twee weken op en af treinen naar Antwerpen om een verzopen Bachelorpaper weer op het rechte pad te krijgen, komt er een welverdiende pauze. Van 26 tot 30 juli zitten de Lammertyns in de Spaanse hoofdstad. Alle vier wel wat gewoon op vlak van reizen, waren we toch wat 'ongerust' over de bestemming. Geen van ons vier was superenthousiast en het warme weer baarde ons wat zorgen qua dagplanning. Maar zie, alle zorgen ten spijt, is het een heel aangename trip geworden. Een kort (reis)verslagje...
De vlucht namen we op een - voor ons - ongewoon tijdstip: acht uur 's avonds. Na wat duty-free shoppen, hoppen we de stalen vogel op. Een voorspoedige vlucht later, wachten we op onze bagage. En wachten we nog wat...en nog wat langer... Mama, broer en ik geven geen krimp, ervaren rot papa wordt zenuwachtig. Zou het enkel een voorbeeld zijn van de Spaanse mentaliteit ("liever lui dan moe" - toch om 23u00 op een zondagavond) of is er meer aan de hand? Als een medereizigster angstig vraagt of wij ook nog op onze valiezen wachten, houdt papa het niet meer. Er wordt gezocht naar een 'redcap', maar net op dat moment begint de band te rollen, gelukkig... De toon is gezet!
Ons hotel ligt in het businessdistrict van Madrid, dus 's ochtends een en al bedrijvigheid en mensen in maatpak. Vlak ernaast ligt het voetbalstadion van Real Madrid, ploeg van C. Ronaldo (voor de liefhebbers). Een supermarktje (voor water) en een ontbijtterrasje worden gespot/ge (of -mis)bruikt en de dag kan beginnen.
Om het heetst van de dag te vermijden, dompelen we ons elke dag rond een uur of elf onder in de wondere wereld van de Kunst, met een grote K. Van de Oude Meesters over Picasso tot de nieuwste trends; we hebben het allemaal gezien in de respectieve musea; airco-zalen en tonnen art, olé.
De stad is ruim en proper, maar weinig overzichtelijk: er is niet echt een oud centrum met steegjes en een kathedraal, eerder grote, brede en vooral drukke lanen. Om een oude fontein te kieken moet je je wagen in het midden van de rotonde en aangezien de zuiderse landen berucht zijn om hun 'vlotte' rijstijl, neem je soms genoegen met een pic op afstand. In de trant van 'Waar is Wallie'... De stad lijkt ideaal om te wonen en te werken, minder om te bezoeken, maar tot die conclusie kan je alleen maar komen als je de stad, jawel, bezocht hebt.
Naast de culturele uitstapjes was er natuurlijk ook tijd voor minder intellectuele ontspanning: een duik in het dakzwembad (dat met tijd en stond ook bezoek kreeg van KLM-crewleden, die ons hotel ook toegewezen kregen als uitblaasadres) en een voetbalmatch meegepikt (Cristiano scoort ze aan een gezapig tempo maar de hype rond zijn persoontje is lichtelijk overdreven).
Ook op culinair vlak hebben we ons geamuseerd: de tapascultuur is er eentje apart, maar met zijn eigen charme.
Qua locatie ligt Madrid wel niet ideaal: een of andere hoge pief heeft zoveel jaren geleden beslist dat de hoofdstad van Spanje ab-so-luut in het midden van het land moest liggen, wat dan ook prompt werd toegepast. Voor een dagje zee (denk: Barcelona!) is het algauw 500 km rijden... Niet meteen voor de op-de-laatste-knip-denkers. Ook rond de stad zelf is er niet veel meer dan vlaktes en een boord bergen.
Next stop, Berlijn!
Hasta luego
Marie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten