Belofte maakt schuld, en dus ga ik even mijn taxiavontuur van afgelopen maandag uit de doeken doen. Ik maak van de gelegenheid ook gebruik om nog enkele andere dingen aan te kaarten en zoals de titel al doet vermoeden, zijn het niet allemaal lofpluimen die ik ga opsteken.
Elke taxichauffeur die ik nu al gehad heb, is een voorbeeld van hoe het niet moet. Meestal zijn het wat oudere mannen, beginnend buikje (zittend beroep, wat wil je), brillend en doof aan de rechterkant. De grootste ergernis is het feit dat ze heel vaak (om niet te zeggen, elke keer) geen idee hebben waar de opgegeven straat zich bevindt. Zo gebeurde het dat ik op mijn allereerste avond in Lissabon met een kaartje in de hand op een slechtverlichte achterbank van de taxi de weg heb mogen uitleggen aan de chauffeur...En toch nog moeten betalen,tsss... :)
Ondertussen ben ik het al gewoon en weet ik dat het beter is van enkele bekende punten (liefst in de buurt van de bestemming natuurlijk) in het achterhoofd te hebben. Toen ik maandag terugkeerde van België, zat ik in de auto bij een relatieve jonge kerel, maar toch week ik niet van mijn methode af. Dat had ik beter wel gedaan... Ik had hem eerst een vage aanwijzing gegeven (die hij - wegens een misverstand ook van mijn kant - verkeerd had geïnterpreteerd) en hoe meer we de bestemming naderen, hoe meer ik zei: "En nu naar links, in de straat, ken je die? En dan de derde naar links, die heet zus en zo"... Meneer kreeg het op zijn heupen van al de straatwissels (op het einde stopte hij midden in de straat om te vragen of ik het eigenlijk wel wist waar ik naartoe wilde of gewoon in het wilde weg met namen zat te schieten - gelukkig waren we dan al in mijn straat en kon ik me vlug uit de voeten maken).
Na een stugge 'Boa noite' en een klap van het kofferdeksel was ik van mijn grumpy chauffeur verlost. Ik denk dat ik toch maar de oudjes verkies...
Verder hebben de Portugezen nog een paar onaangename trekjes als het op auto's en verkeer aankomt.
Om te beginnen is hun rijstijl, net als in de meeste zuid-Europese landen, al iets 'exotischer' dan dat wij gewoon zijn. Verkeersregels kennen ze vaak niet en snelheid volgen al helemaal niet. Ook de verkeerslichten dragen hun steentje bij: in tegenstelling tot sommige lichten bij ons, zijn hun Portugese broertjes goed afgesteld op elkaar. Te goed soms. Terwijl de ene zijn licht nog net niet op rood is gesprongen, wandelen de voetgangers - die groen hebben - al over straat. Voeg daar nog een haastige chauffeur aan toe (oranje betekent bij ons - normaalgezien - vertragen en stoppen, voor de Portugezen is het als een rode lap op een stier: voet op de gas!) en je kan je wel ongeveer inbeelden hoe vaak ik mijn kleine teentjes bijna ben kwijtgespeeld door een auto die met een rotvaart voorbij raast...
Ook opvallend: Portugezen werken graag in hun auto. Ze installeren zich op de achterbank met de te lezen papieren (of iets dergelijks) en ze zijn vertrokken voor een paar uur, vaak met een streepje muziek (als in: de radio die speelt). Ik heb de gewoonte van op weg naar de metro mijn dag te overlopen en de zinnetjes die ik in de cafetaria/lessen/bib/... wil zeggen, even luidop te oefenen (het eerste deel van de weg naar de metro is een heel rustige straat, dus daar maakt het niet uit wat je zegt :)). Ik kan je vertellen dat wanneer je daar luidop loopt te praten en je opeens merkt dat er in de auto naast jou twee paar ogen (ja, soms zitten ze met twee in de auto) je verbaasd aankijken, je tikker toch wel altijd een tel blijft staan.
Waardoor ze je hartje ook een paar seconden kunnen doen stilstaan, is bij een banale wandeling in de straat. Opeens krijg je die onbekende (zesde zintuig?) gewaarwording dat je niet alleen bent. En inderdaad, als je omhoog kijkt, merk je een paar spiedende ogen die je bewegingen in de gaten houden, of iemand die al telefonerend uit het raam hangt en zijn sigarettenas net niet op je hoofd doet neerdwarrelen...
Achja, de aard van het beestje zeker? Als je weet waar de valkuilen zijn, dan is een wandelingetje maken een makkie...
Nu moet je wel niet gaan denken dat het in iedere straat en met iedere Portugese bestuurder zo is, verre van. Maar dat is dan voor een volgende keer...
M
1 opmerking:
GELUKKIGE VERJAARDAG!
Een reactie posten