Halloween en co...

Fieeuw,

het is/was me het weekendje wel.

Vrijdag, na een laatste (toch wel lange les) ben ik naar de winkel geweest om nog een laatste hand te leggen aan mijn 'Halloweenoutfit' (ahum). Ik was van plan om nog wat krachten op te doen (in de vorm van een uurtje platte rust) voor ik doorging maar dat is er niet meer van gekomen. Om negen uur werd ik verwacht aan Avenida om mijn make-up te doen. Uiteindelijk daar twee uur gebleven en tegen elven doorgegaan naar het feestje, dicht bij Rossio. Er moest redelijk vroeg doorgegaan worden, wegens veel te veel bezoekers. Om een feestje aan te kondigen is het de 'hype' om op Facebook een 'event' te creëren. Maar als je niet aanduidt dat je event een gesloten bedoening is, dan zit je met de brokken... Iedereen nodigt iedereen uit en voor je het weet moet je over de balustrades kruipen om een verdiep lager meer plaats te hebben (wat ook gebeurde...)

Wel leuk om te zien dat iedereen iets gedaan had: of een masker, of make-up, of een heel kostuum. Er waren sjeiks, bruiden, monsters, katten (haha!), hawaï-girls, heksen, gorilla's en zoveel meer.

Helaas eindigde de nacht van het spoken met een domper. Vanaf het tweede verdiep wonen er studenten. Op het gelijkvloers is er een alles-in-één-winkel en op verdiep één woont een oude dame... De buren hadden al vanuit een hoger verdiep met water zitten gooien (wegens teveel lawaai) maar als je op de juiste plaats stond of je snel genoeg uit de voeten maakte als er geroepen werd, had je er geen last van. Maar de oude dame had er om vier uur schoon genoeg van dat al die verklede kwasten op de trappen kropen, op verschillende verdiepen binnengingen en vooral héél veel lawaai maakten. Dus veinsde (!) ze een crise cardiaco: iedereen moest eruit en de ambulance werd gebeld. Voor de meesten was de fun er dan af en zijn we dus naar huis gegaan...

Zaterdag ben ik mijn spullen gaan ophalen (want ik was niet in mijn kattenkostuum naar de make-upplaats geweest, dus mijn gewone kleren lagen daar nog) en 's avonds was ik al terug om samen naar W te gaan, een club in Alcantara (dicht bij de brug 25 do Abril). Op een gegeven moment was er meer dan vijftig man in de keuken en dat was zo een beetje het signaal om te vertrekken, puur uit plaatsgebrek. Het feestje was leuk, fijne muziek en strakke inrichting (nog steeds). Wel iets te veel 'Johnnebakken' naar mijn goesting dus tegen vieren terug naar... nee, niet naar huis gegaan. Omdat Sonja enkele weken geleden bestolen was geweest, had ze dus geen Erasmuskaart meer. Geen zin (en geen geld, want ze wacht nog altijd op haar nieuwe pin uit Duitsland) om naar W te gaan, is ze met een Duitse bende 'gecrasht' in het kot van een landgenoot. Daar ben ik haar gaan ophalen... Ook niet waar, want in no time waren er opeens twaalf man in de keuken (de Duitsers waren wat uitgedund en vervangen door de altijd alomvertegenwoordigde Italianen - de jongen die effectief op het kot woonde, zat al in zijn bed). Zoals het echte Italianen betaamt, werd er ('s morgens) spaghetti gekookt. Zo heb ik dus mijn eerste spaghetti-met-look om zes uur in de ochtend achter de kiezen.

Bij het ochtendgloren (grappig, je komt de ochtendjoggers tegen of de mensen die hun hond moeten uitlaten) naar huis gewandeld (met Sonja en Tobi) en tot 16u geslapen (echt, aan een ruk door!)

Nu nog wat opruimwerk en vanavond even binnenspringen bij een andere vriendin. Time flies...

Volgend weekend zak ik even naar het Belgenlandje af (kijk ik ook wel naar uit) en daarna gaan we weer gewoon door, zoals we gewoon zijn :)

Cheers!

M

ps: de foto's zijn van halloween, de pastamomenten komen later nog aan bod.

En neen, het is niet Hitler, wel Hitlove die je boven ziet (let op het grote hart op zijn arm)