donderdag 3 februari 2011

Time to go home

Vandaag een relatieve rustige dag. In de voormiddag een bladvertaling gemaakt. In Antwerpen zijn we daar al van bij het begin van de opleiding mee bezig, dus ik had min of meer een idee wat ons te wachten stond. Voor de anderen was het de eerste keer.
Voor de les werd een nogal langdradige uitleg gegeven rond het nut van bladvertaling en hoe je je kwaliteiten daarin kan verbeteren. Bladvertalingen komen in 0,5 procent van je opdrachten voor, dus de powerpointpresentatie was niet meteen nodig (ze was in het Frans, de Engelse prof heeft er zijn versie van gemaakt - letterlijk van het scherm vertaald. Haha, meteen al de theorie toegepast). Daarna kregen we de teksten en ben ik een cabine gaan zitten met mijn digirecorder. Ja verdorie.
De tekst ging over de Internationale Arbeidsorganisatie en haar conferentie in Rabat, in een van de Arabische staten. Een stuk in het Frans, een stuk in het Engels. Veel ge-dankuwel en blabla maar toch niet zo simpel. Mijn salamitechniek ging volledig de mist in en mijn gekozen woorden waren niet bepaald zorgvuldig gekozen. Ik ben ook begonnen met een synoniemenlijst want ik moet mijn woordenschat meer diversifiëren. Drrringend!
De tweede tekst ging over het migrantenprobleem in het Verenigd Koninkrijk, met woorden als 'groundwell' en 'reassessment'. Op het eerste gezicht simpel, je hebt er wel een idee van wát het betekent, maar om er een passende Nederlandse vertaling voor te vinden, ho maar.
In de namiddag een hele les Frans consec. Over de UEMOA, de zone Franc CFA en haar bijbehorende banken. Wel een interessant onderwerp, maar ik moest toch even zoeken naar mijn woorden. Straks mijn opnames eens beluisteren. Wordt lachen :-)
Ondertussen moet ik toch niet meer verhuizen van kamer - ik heb nu wel een kamergenote maar heb nog niet beslist van waar ze is (ze ziet er Hawaiaans uit, vraag me niet waarom). Ze spreekt een speciaal taaltje. Er zat wel een deur tussen dus ik heb ze nog niet live gehoord.
Verder zit hier ook een bende arrogante Amerikanen: luid en denkend dat ze alles kunnen vragen (handdoeken, free stuff), met regelmatige 'Oh my God's en 'I was like's. Ze hebben zich van naam vergist; ze waren niet op zoek naar een HoStel maar een Hotel. Tjah...
Niet zo schitterend opgestaan (korte nacht) en dat voel ik wel meteen in de cabine. Als mijn hoofd niet op scherp staat, zit ik met de gebakken peren. Morgen de laatste keer vroeg opstaan.
Maar een halve dag les (economische terminologie) en daarna finito. Mh, toch wel spijtig dat het erop zit...
Morgen een afscheidstaartje kopen voor de mensen van de hostel, wat van de zon genieten en 's avonds iets gaan drinken met Duitse Marie. Ik dacht al dat ze me vergeten was, maar haar geld was op. Kan gebeuren. Proximus is ook al zo aardig geweest om mijn financiële toestand te laten weten; minder aardige toestand maar niets dat we nog niet gezien hebben.
Até amanhã!
M

Geen opmerkingen: