vrijdag 4 februari 2011

It's a wrap!

That's it folks!
Cursus in het buitenland zit erop. Deze morgen een hele voormiddag economische terminologie gedaan. Best wel heavy: de termen worden in het Engels en Portugees gegeven, maar wat voor termen. Debt refinancing, short-selling (er bestaat zelfs naked short-selling, alstublieft). Op het einde bedankt voor de geleverde diensten (en omgekeerd) en naar huis vertrokken.
Redelijk abrupt einde wel.
Thuis een uurtje in de zon gezeten, tot ik zo rood zag dat ik even binnen moest gaan zitten voor ik de straat kon opgaan. Typisch :-)
Erna drie uur gewandeld in mijn favo town. Het weer was geweldig, zestien graden en meer. Man, dat ga ik toch missen als ik terug ben. Nog laatstenippertjeshopping gedaan en terug naar huis. Straks beginnen aan mijn valies (oh boy) en afspreken met Marie hoe en wat voor deze avond.
Toen ik op het Praça de Comércio stond, vroeg een man of ik een foto wilde maken van hem. Ok, geen probleem. Op het einde vroeg hij waar ik vandaan kwam en bij het woord 'Belgium' kwam er een verrassende reactie: meneer is barman (uiteraard) en reist de wereld rond als barman en coctailleraar (of hoe je iemand die je leert hoe je coctails shaket ook noemt) en woonde al in Antwerpen (uiteraard), Gent (Gentse feesten) en Laken (euh, niet bij de koning, denk ik). We hebben een praatje gemaakt en ik ben al uitgenodigd voor een avondje in zijn bar in Bairro Alto. Mmh, ik dacht het niet. Toch niet alleen.
Bij het wandelen kwam ik weer vanalles tegen dat er op andere dagen precies toch niet is (of in mindere mate): hordes toeristen, uitgelaten jeugd, bekvechtende vrouwen, discussiërende groepjes mannen, ... De zon heeft niet alleen op mij een effect.
Nog zoiets: een Braziliaan heeft een licht anders accent dan de Portugees. De 'd' en 't' worden als 'dj' of 'tj' uitgesproken. 'Bom dia' wordt dus 'bom djia'. En als ze 'Hello beautiful' willen zeggen, wordt dat 'Hello beautjiful'. Hoe hard ze ook hun best doen, ik moet altijd lachen als ze dat zeggen. Ik heb er vandaag zo twee naar mijn hoofd gekregen. Beautjiful moet je daarvoor niet zijn. Bij gebrek aan blond, is niet-brunette zijn al genoeg om 'bjoetjiful' te zijn.
De arrogante Amerikanen zijn ingewisseld voor twee sympathieke Canadese meisjes, die helemaal zot zijn Parijs. Mijn kamergenote is niet Hawaiaans - ik kon er niet verder naast hebben gezeten. Turkish! Ze sliep gisteren al om halfzeven - indrukwekkend.
Straks komt er nog een groep van zesendertig man (twintig chicas, zestien chicos), dus opnieuw Full House. Hopelijk zitten ze niet allemaal tergelijkertijd aan het ontbijt of ik heb geen pistolet!
Voila, gedaan met typen. Film uitzien en beginnen met pakken.
Tot in Antwerpen.
Beijinhos

Geen opmerkingen: