Fieuw! Niet alleen gaat deze week twee keer harder dan de eerste, ze is ook dubbel zo zwaar.
Deze week ook geen dagje vrijaf op morgen en ik kan het nu beter gebruiken dan vorige week. Mja, een mens kan niet alles hebben, nietwaar.
Deze morgen ging de les Frans supergoed. Ik merkte wel dat ik nog altijd een paar dingen mis, maar een tolk kan niet alles meegeven, toch? Ik zou het eigenlijk moeten weten.
Over de middag een groepswerk gehad. Snel een boterham gegeten en dan in de cabine om een tekst over het Internationaal Strafhof en een rapport over de zakenrelaties tussen Europa en Turkije te tolken. Huppa. Net voor de namiddagles zware buikkrampen gekregen. Toch blijven zitten (we reizen om te leren, ho-la-di-jee), maar toen de eerste tekst in het Pools gegeven werd, wenste ik toch even dat ik het afgetrapt was. Ik heb naar de relais in het Portugees geluisterd en vervolgens nog een stukje in de cabine gedaan.
Mijn ritme zit al veel beter, maar ik had deze middag de grootste moeite met deftig Nederlands te spreken. Na de lessen deze morgen, was de concentratie ver zoek. Zoals ik al zei, volg ik gewoon alle lessen mee, en dat gaat soms ten koste van de concentratie.
Als ik zo meteen mijn opnames beluister, wordt het een aardig werkje om er al mijn fouten uit te halen. Eigenlijk zou ik nu een uur niets moeten doen (want het hoofd bonkt ondertussen naarstig verder) maar ik heb morgen opnieuw de hele dag les en om achterstand te vermijden, vlieg ik er nu beter meteen in.
Ana, het meisje dat hier 's avonds werkt, is een supergriet. Ze vraagt me altijd naar mijn dag, maakt thee en toost en maakt me aan het lachen. Als ik ooit terugkom en ik moet in een hostel slapen, dan weet ik waarheen :) Tenzij ze dan terug in Brazilië zit, wat wel waarschijnlijk is.
Ondertussen zijn er nog Duitse erasmussers langsgekomen en een bende luide Amerikanen. Ik moet weldegelijk verhuizen van kamer, dus morgen na de les presto pronto terug naar boven.
Hoogtepunt van de dag gebeurde in de metro (echt hoogtepunt kun je het wel niet noemen - misschien had ik beter 'anekdote' geschreven): een dame die helemaal (maar echt completamente) assortie gekleed was. Colour of the day: paars. En dat droeg ze in haar broek, laarzen, handschoenen, handtas, oorbellen, bril en lippenstift. Haar jas was een bontje. Benieuwd of ze zo voor elke kleur een outfit heeft. Te horen aan de bazige toon die ze aan de telefoon aansloeg, denk ik wel dat ze haar vent(en) genoeg geld kan aftroggelen om al haar 'folliekes' te financieren.
Voila, bij deze, een vermoeiende dag. Voor het eerst heb ik geen zin om mijn opnames te beluisteren en te analyseren. Maar omwille van bovenstaande redenen, is dat geen optie.
Suikerspiegel opkrikken en verderdoen - en gaaaaaaan!
M
Deze week ook geen dagje vrijaf op morgen en ik kan het nu beter gebruiken dan vorige week. Mja, een mens kan niet alles hebben, nietwaar.
Deze morgen ging de les Frans supergoed. Ik merkte wel dat ik nog altijd een paar dingen mis, maar een tolk kan niet alles meegeven, toch? Ik zou het eigenlijk moeten weten.
Over de middag een groepswerk gehad. Snel een boterham gegeten en dan in de cabine om een tekst over het Internationaal Strafhof en een rapport over de zakenrelaties tussen Europa en Turkije te tolken. Huppa. Net voor de namiddagles zware buikkrampen gekregen. Toch blijven zitten (we reizen om te leren, ho-la-di-jee), maar toen de eerste tekst in het Pools gegeven werd, wenste ik toch even dat ik het afgetrapt was. Ik heb naar de relais in het Portugees geluisterd en vervolgens nog een stukje in de cabine gedaan.
Mijn ritme zit al veel beter, maar ik had deze middag de grootste moeite met deftig Nederlands te spreken. Na de lessen deze morgen, was de concentratie ver zoek. Zoals ik al zei, volg ik gewoon alle lessen mee, en dat gaat soms ten koste van de concentratie.
Als ik zo meteen mijn opnames beluister, wordt het een aardig werkje om er al mijn fouten uit te halen. Eigenlijk zou ik nu een uur niets moeten doen (want het hoofd bonkt ondertussen naarstig verder) maar ik heb morgen opnieuw de hele dag les en om achterstand te vermijden, vlieg ik er nu beter meteen in.
Ana, het meisje dat hier 's avonds werkt, is een supergriet. Ze vraagt me altijd naar mijn dag, maakt thee en toost en maakt me aan het lachen. Als ik ooit terugkom en ik moet in een hostel slapen, dan weet ik waarheen :) Tenzij ze dan terug in Brazilië zit, wat wel waarschijnlijk is.
Ondertussen zijn er nog Duitse erasmussers langsgekomen en een bende luide Amerikanen. Ik moet weldegelijk verhuizen van kamer, dus morgen na de les presto pronto terug naar boven.
Hoogtepunt van de dag gebeurde in de metro (echt hoogtepunt kun je het wel niet noemen - misschien had ik beter 'anekdote' geschreven): een dame die helemaal (maar echt completamente) assortie gekleed was. Colour of the day: paars. En dat droeg ze in haar broek, laarzen, handschoenen, handtas, oorbellen, bril en lippenstift. Haar jas was een bontje. Benieuwd of ze zo voor elke kleur een outfit heeft. Te horen aan de bazige toon die ze aan de telefoon aansloeg, denk ik wel dat ze haar vent(en) genoeg geld kan aftroggelen om al haar 'folliekes' te financieren.
Voila, bij deze, een vermoeiende dag. Voor het eerst heb ik geen zin om mijn opnames te beluisteren en te analyseren. Maar omwille van bovenstaande redenen, is dat geen optie.
Suikerspiegel opkrikken en verderdoen - en gaaaaaaan!
M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten